ویژگی های فرم شهری وآلودگی هوا

ارتباط سلامت عمومی و برنامهریزی شهری موضوعی نوین و در عین حال پراهمیت است که میبایستی در برنامه-ریزی آینده شهرها بدان بیش از پیش توجه نمود. در این راستا، برنامهریزان شهری در مطالعات اخیر خود به اثرات فرم شهری و کیفیت هوا پرداختهاند این مطالعات نشان میدهد که مشخصه-های فرم شهری به طور غیرمستقیم در بهبود کیفیت هوا موثر هستند. این در حالی است به دلیل گستردگی و ابعاد مختلف مسیله، تدوین شاخصهای مورد نظر، مطالعات بیشتری را در نواحی و مقیاس های مختلف جغرافیایی طلب میکند. با توجه به اینکه هدف این مطالعه بررسی کیفیت هوا در مقیاس نواحی شهری است و بخش اعظمی از آلودگی کلان شهرها مربوط به منابع آلاینده متحرک است، توجه ویژه این مطالعه بر روی ارتباطات حمل و نقل، فرم شهری و کیفیت هوا متمرکز شده است. بدین منظور این مطالعه سعی دارد با بررسی مطالعات جهانی اخیر، شاخصهای فرم شهری تاثیر گذار در کیفیت هوا را استخراج کرده و مورد تحلیل قرار دهد. در این راستا از روش اسنادی و مطالعه منابع معتبر شامل، مقالات و کتب و تحلیل توصیفی یافته ها بهره گرفته شده است. در آخر نتایج بدست آمده در قالب مدلی مفهومی، از چگونگی تاثیرگذاری شاخصهای فرم شهری بر کیفیت هوا، ارایه میگردد.