واکنش تابعی زنبور پارازیتویید Lysiphlebus fabarum (Marshall) تیمار شده با غلظت زیرکشنده ی حشره کش های ایمیداکلوپرید و پی متروزین در مرحله لاروی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 454

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRICULTURE01_106

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

استفاده از حشره کش ها ممکن است رفتار دشمنان طبیعی از جمله واکنش تابعی را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین در این پژوهش، اثر غلظت زیرکشندهی حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیمتروزین روی واکنش تابعی زنبور پارازیتویید Lysiphlebus fabarum حاصل از تیمار مرحله لاروی، نسبت به تراکم های مختلف پوره سن سوم شته Aphis fabae در شرایط آزمایشگاهی در دمای 21±1 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 70±5 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (تاریکی:روشنایی) مورد بررسی قرار گرفت. برگ های باقلا دارای پوره های سن سوم شته پارازیته شده( 4 روز بعد از پارازیتیسم) در غلظت زیرکشنده ی 25 و 40 پی پی ام به ترتیب برای حشره کش های ایمیداکلوپرید و پی متروزین، غوطه ور شدند و تا ظهور حشرات کامل پارازیتویید در شرایط کنترل شده مذکور نگهداری شدند. سپس تراکم های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 شته میزبان در 15 تکرار در اختیار زنبورهای تیمار شده (عمر12 < ساعت) قرار گرفتند. تعیین نوع واکنش تابعی با استفاده از رگرسیون لجستیک و تخمین پارامترهای آن با استفاده از رگرسیون غیرخطی برنامه SAS انجام شد. واکنش تابعی در شاهد و تیمار حشره کش ها از نوع دوم بود. قدرت جستجوگری (a) در شاهد و تیمارهای ایمیداکلوپرید و پی متروزین به ترتیب 0/0630±0/009، 0/0236±0/003 و 0/0529±0/0069 بار در ساعت و زمان دستیابی (Th) به ترتیب 0/5042±0/0524، 1/1721±0/1321 و 0/5300±0/0538 ساعت تخمین زده شد. حداکثر نرخ حمله (T/Th) در شاهد و تیمارهای حشره کش های مذکور به ترتیب 47/60، 20/47 و 45/28 پوره میزبان محاسبه شد. نتایج نشان داد که پی متروزین در مقایسه با ایمیداکلوپرید تاثیر منفی روی پارامترهای واکنش تابعی پارازیتویید نداشت و می توان از آن در تلفیق با پارازیتویید برای کنترل شته استفاده کرد

نویسندگان

ندا امینی جم

گروه علوم پایه، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، ایران