زمین شیمی و خاستگاه کانسار سنگ آهن - خاک سرخ مامونیه، استان مرکزی

کانی سازی آهن در کانسار سنگ آهن- خاک سرخ مامونیه، در توفها، گدازه های تراکیتی- تراکی آندزیتی و سنگ های آذرآواری به سن پلیوسن رخ داده است. بر اساس بررسی های صحرایی و کانی شناسی، کانسنگ شامل کانه اصلی هماتیت به همراه سیلیکای ریزبلور فراوان به صورت لایه ها و میان لایه های ظریف در ضخامتهای مختلف و رنگهای متنوع است. با توجه به پایین بودن میزان Cr و Zr وبالا بودن میزان V، Zn و Sr در کانسار مامونیه، می توان نتیجه گرفت که این کانسار مرتبط با فعالیتهای آتشفشانی زیردریایی است.داده های زمین شیمیایی شامل الگوهای REE عادی سازی شده با کندریت به خوبی نشان می دهد که محلولهای گرمابی بستر دریا محتمل ترین منبع محلولهای کانیساز هستند. نمودار مجموع عناصر (Cu+ Co+ Ni) در مقابل ∑ REE در کانسار مامونیه نیز بیان کننده نقش محلولهای گرمابی مناطق عمیق دریا در ته نشست کانسنگ است. الگوهای REE عادیسازی شده با کندریت، غنی شدگی LREEنسبت به HREE، بی هنجاری مثبت Eu و بی هنجاری منفی Ce، بیانگر این است که منبع آهن در کانسار مامونیه از پوسته اقیانوسی بوده است. بر اساس شواهد موجود میتوان دریافت که کانسار مامونیه در اثر شسته شدن آهن و سیلیکا از سنگ های آتشفشانی زیردریایی به وسیله محلول های گرمابی در زون فرورانش و ته نشست لایه ای تشکیل شده است.

کلیدواژه ها:

هماتیت ، سیلیکا ، عناصر نادرخاکی ، سیالات گرمابی