تاثیر تداخل زمینه ای و تواتر نسبی بازخورد بر یادگیری زمانبندی پیش بینی انطباقی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تداخل زمینه ای و تواتر نسبی بازخورد بر یادگیری زمانبندی پیش بینی انطباقی می باشد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی است و شرکت کنندگان این تحقیق را 60 نفر از دانش آموزان با میانگین سنی، 1/04±15/63 سال و قد، 5±165 تشکیل دادند. نمونه گیری به صورت در دسترس و داوطلبانه بود و تعداد نمونه برای تحقیق با توجه به تعداد آزمودنی های تحقیق مشابه،در هر گروه 10 نفر و در کل 60 نفر بودند که با روش ABBA در شش گروه تمرین قالبی بدون بازخورد، گروه تمرین قالبی با بازخورد50 درصد، گروه تمرین قالبی با بازخورد 100 درصد، گروه تمرین تصادفی بدون بازخورد، گروه تمرین تصادفی با بازخورد 50 درصد و گروهتمرین تصادفی با بازخورد 100 درصد قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق سخت افزار و نرم افزار زمان بندی پیش بین انطباقی شرکت پدیدار امید فردا بود. مرحله اکتساب شامل سه روز تمرین و هر روز 3 بلوک 6 کوششی بود. 24 ساعت بعد، آزمون یادداری و انتقالبه عمل آمد. شرایط آزمون یادداری دقیقا مشابه با مرحله اکتساب بود. در آزمون انتقال از مسیرهای متفاوت حرکت محرک نورانی در صفحه (مسیر مربع، مستطیل، مثلث) استفاده شد. برای آزمون طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای سنجش همگنی واریانس ها از آزمون لوین استفاده شد. در بخش آمار استنباطی به منظور مقایسه عملکرد شرکت کنندگان گروه های ششگانه در پیش آزمون از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و برای بررسی اهداف اختصاصی این تحقیق در هر یک از مراحل پس آزمون، یادداری و انتقال از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب به صورت جداگانه با یک طرح (روش های ارایه بازخورد x3 (سری کوشش های تمرینی) 2 و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که در مرحله پس آزمون تمرین قالبی با تواتر بازخورد بالا (100%) با عملکرد بهتری نسبت به سایر گروه ها همراه بوده است، اما در مرحله یادداری و انتقال، یافته های تحقیق نشان داد که گروه تصادفی با تواتر بازخورد 50 درصد و پس از آن گروه تصادفی با تواتر بازخورد 100 درصد، بهترین عملکرد داشته اند.سری کوشش های تمرینی( 2 و آزمون

کلیدواژه ها:

تداخل زمینه ای ، بازخورد نسبی ، زمانبندی پیش بینی انطباقی ، یادگیری حرکتی