بررسی رابطه بین ارگونومی در محیط کار و استرس شغلی کارکنان

عدم توجه به اصول ارگونومی و رعایت نکردن آنها در محیط کار، هزینه های بسیار زیادی را هم برای کارفرما و هم برای کارکنان بدنبالخواهد داشت. و موجب کاهش کارآیی و افزایش استرس کارکنان نیز می گردد. در صورتیکه فناوری ارگونومی بدرستی بکار گرفته شود می تواند موجب حذف یا کاهش صدمات و مشکلات بهداشت و ایمنی شغلی در محیط کار و افزایش کارآیی گردد. با وجود این در طراحی کار توجه کافی بدانها صورت نمی گیرد. هدف اصلی این مطالعه بررسی نقش ارگونومی و ارتباط آن با استرس شغلی کارکنان می باشد. جامعه آماری پژوهش، 63 نفر از کارکنان شرکت ایمن پردازشگر آرکا می باشد که بصورت سرشماری مورد مطاله قرار گرفته است. در اینپژوهش 32 نفر از کارکنان بعنوان گروه آزمایش و 31 نفر بعنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای تعیین میزان استرس شغلی از پرسشنامهاسیپو (1987) استفاده شد. گروه آژمایش به مدت 3 ماه آموزش های نظری و عملی و انجام مداخلات ارگونومی برایشان اجرا شد. سپسنتایج به روش کوواریانس با گروه کنترل مقایسه شد. طبق یافته های این پژوهش، تحلیل کوواریانس حاکی از این است که تناسبارگونومیک در محیط کار منجر به کاهش استرس شغلی می شود.

کلیدواژه ها:

آنتروپومتری ، ارگونومی ، بیومکانیک شغلی ، روانشناسی مهندسی ، استرس شغلی