بررسی الزامات ورود سرمایه و تکنولوژی به ایران از منظر سرمایه گذاری مستقیم خارجی باتاکید بر صنعت نفت و گاز

محیط اقتصادی که ما در آن زندگی میکنیم خارج از فضای اقتصاد جهانی نبوده و تغییر وضعیت اقتصادی در این محیط بر سایر نقاط نیز تاثیر گذار است و پیام های خود را به سایر نقاط منتقل می کند. در شرایط فعلی اقتصاد ایران که نیاز به سرمایه گذاری خارجی سال ها است مانع اساسی جهت تحقق رشد اقتصادی پیشبینی شده می باشد، لزوم توجه به بهبود وضعیت اقتصاد ایران در شاخص هایی که هر ساله توسط سازمان های بین المللی منتشر می شود، بر کسی پوشیده نیست. بررسی وضعیت عملکرد اقتصادی هر کشور در فضای اقتصاد بین الملل عموما بر اساس پنج شاخص مهم بین المللی شامل شاخص بهبودفضای کسب وکار، شاخص رقابت پذیری اقتصادی، شاخص آزادی اقتصادی، شاخص ادراک فساد و شاخص جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی انجام می پذیرد. این مقاله به بررسی وضعیت ایران در این پنج شاخص مهم بین المللی پرداخته و به تحلیل روند تغییر جایگاه ایران در جهان در این شاخص ها با نگاهی به بخش نفت و گاز می پردازد. بر اساس بررسی انجام شده، در واقع بهبود عملکرد در چهار شاخص ابتدایی منجر به رشد شاخص پنجم و ورود مطلوب سرمایه خارجی به کشور به ویژه برای توسعه بخش نفت و گاز خواهد شد. در پایان نیز بر این نکته تاکید شده است که جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشور بدون تغییر نگرش در میان سیاست مداران، تصمیم گیران و کارشناسان و ایجاد بستر مناسب برای ورود سرمایه امکان پذیر نیست و وضع قوانین جدید نمی تواند کار زیادی انجام دهد. به عبارت دیگر، تا زمانی که شرایط اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مناسب فراهم نشود، شرکت های خارجی علاقه چندانی به سرمایه گذاری مستقیم در ایران ندارند و در نهایت این تغییر رویکرد نسبت به محیط اقتصاد کلان کشور و جذب سرمایه گذاری خارجی است که میتواند گره گشای سرمایه و تکنولوژی مورد نیاز به خصوص در صنعت نفت و گاز باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص بهبود فضای کسب وکار ، شاخص رقابت پذیری جهانی ، شاخص آزادی اقتصادی ، شاخص ادراک فساد ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، ایران ، صنعت نفت و گاز