بررسی تاثیر عناصر آموزشی ناشی ازبهره گیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در میزان یادگیری مورد مطالعه دانشجویان مجازی دانشکده مهندسی مرکز آموزشهای الکترونیکیدانشگاه فردوسی مشهد

فناوری اطلاعات و ارتباطات در همه عرصه های زندگی و اجتماع تاثیر بسیار شگرفی داشته است. اگر چه در کشور عزیزمان خیلی دیر از موهبت های این فناوری استفاده شده است ولی همینک شاهد استفاده موثر در زمینه های مختلف هستیم. یکی از جاهایی که تاثیرات مثبت آن را به وضوح می توان دید چهره جدیدی از آموزش و یادگیری در تمام سطوح از خانه گرفته تا مدرسه و دانشگاه است. بکار گیری این فناوری انقلابی در فرایند آموزش ایجاد کرده است. جایی که نقش آموزش به نقش یادگیری بدل شده است. دیگر یادگیری و آموزش فقط در کلاسهای درس اتفق نمی افتد بلکه در تمام صحنه های اجتماع امکان یادگیری و آموزش فراهم می شود و شعار یادگیری و آموزش، همه جا، هم کس، همه وقت محقق شده است. در حال حاضر به برکت فناوری اطلاعات و ارتباطات دوره هایی تحت نام آموزش الکترونیکی در سطوح مختلف و در سازمانهای گوناگون راه اندازی شده است. در این مقاله ضمن تعیین پارامترهای دخیل در آموزش جهت یادگیری ناشی از بکارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات به تاثیر آنها در آموزش مجازی بر پروسه یادگیری بررسی شده است. داده های مورد بررسی با استفاده از پرسشنامه ای که به همین منظور طراحی شده است در جامعه هدف که دانشجویان دانشکده مرکز آموزشهای الکترونیکی دانشگاه فردوسی بوده اند، جمع آوری شده است. پس از تایید روایی و پایایی اطلاعات با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که میزان یادگیری دانشجویان مجازی دانشگاه فردوسی مشهد تحت تاثیر عوامل مختلف آموزشی است که در این بین از نظر دانشجویان مهمترین عوامل آموزشی به ترتیب، محتوای ارایه شده مناسب با سطح فراگیر، نو و به روز بودن محتوای آموزشی تولید شده توسط استاد، کیفیت ارزشیابی و منابع تکمیلی و کمک آموزشی بیشترین اثر گذاری را داشته است.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، یادگیری الکترونیک ، آموزش مجازی