بررسی مقدار فلزات سنگین کادمیوم ، سرب ، کروم و نیکل در ماهیان پرورشی شهرستان خرم آباد

مطابق آمارهای موجود ، مصرف سرانه آبزیان در جهان از 14/3 کیلوگرم در سال 1994 به بیش 15/75 کیلوگرم در سال 1997افزایش یافته است . مصرف آبزیان در ایران از کمتر از 1 کیلوگرم در سال 1357 به 4/57 کیلوگرم در سال 1375 افزایش یافته استبنابراین به موازات افزایش مصرف این منابع ، اهمیت بهداشتی و سلامتی ماهیان نیز ، بیشتر می گردد که در این میان فلزات سنگین به علت فرایند بیولوژیکی و تجمع زیستی، تشخیص و اندازه گیری آن اهمیت زیادی دارد . برای بررسی غلظت فلزات سنگین کادمیوم ، کروم ، سرب ونیکل ماهیان پرورشی شهر ستان خرم آباد تعداد 240 نمونه از ده محل پرورش ماهی در طی فصل بهار و تابستان جمع آوری و مقدار فلزات سنگین کادمیوم ، کروم ، سرب و نیکل موجود در بافت ماهیان پس از عملیات هضم شیمیایی توسط دستگاه جذب اتمی تعیین مقدار گردید . میانگین غلظت سرب ، کروم ، کادمیوم ونیکل در بافت ماهیان مورد مطالعه به ترتیب برای محلهای مورد مطالعه 0.46 ، 0/06 ، 0/053 و 0/3 پی پی ام بر حسب وزن خشک ماهی بوده است . نتایج حاصل از انجام این پژوهش همچنین نشان داد که مقدار فلزات سنگین سرب ، کادمیوم ، کروم و نیکل به ترتیب در 27% و 8% و 3% و 25% نمونه های مورد مطالعه از حداکثر مجاز سازمان بهداشت جهانی بیشتر بود . نتایج نشان داد که توزیع فلزات سنگین در بافت ماهیان مورد مطالعه بطور تقریباً یکسانی وجود داشت و از نظر آماری اختلاف معنی داری بین غلظت آنها مشاهده نگردید ولی مقادیر این فلزات در ماهیان پرورشی بیشتر از ماهیان دریایی بود . مقایسه مقادیر بدست آمده با استاندارد سازمان بهداشت جهانی نشان داد که مقدار فلزات سنگین سرب ، کروم ، کادمیوم ، و نیکل از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی کمتر بود .

کلیدواژه ها:

ماهی ، فلزات سنگین ، خرم آباد