مکان گزینی بهینه پارک و فضای سبز شهری با استفاده ازGIS و سیستم پشتیبان تصمیم گیری مکانی SDSS (نمونه موردی:شهریزد)

در جهت تامین عدالت فضایی و دسترسی مردم به نیازهای اساسی خود، مکان گزینی بهینه کاربری های مختلف در شهر اهمیت زیادی دارد. در این میان پارکها علاوه بر تصفیه هوا و عایق نمودن صدا و بهبود شرایط بیوکلیماتیک شهر، باعث شادابی روح و جسم و آرامش انسان میشوند، لذا نیازمندیم همگام با رشد جمعیت، فضای سبز عمومی را نیز افزایش دهیم. باتوجه به توزیع نامناسب پارکها و فضای سبز شهر یزد، در این تحقیق سعی بر این بوده است تا ضمن ایجاد بانک جامع اطلاعات مکانی پارکها و فضای سبز شهر یزد، مناطقی که با کمبود مواجه هستند را شناسایی ومکانیابی نماییم.هدف از انجام این تحقیق مکان گزینی بهینه جهت احداث پارک های جدید برای شهر یزد می باشد. برای دستیابی به این هدف از روشهای موجود درGIS و همچنین تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. در این راستا معیارهایی متناسب با کاربری پارک برگزیده و جهت اعمال مدل و انجام تحلیل های فضایی آماده شدند. به منظور الگوسازی، هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها، به روش اقلیدسی فاصله سازی شد و با استفاده از نرم افزار Expert choice وزن هر یک از لایه های اطلاعاتی محاسبه شد.در نهایت با به کارگیری توابع همپوشانی فازی و وزن دهی با مقایسه زوجی نقشه های معیار با یکدیگر تلفیق شدند و مکان بهینه برای استقرار کاربری پارک تعیین شد. با در نظر گرفتن جنبه های غیر مکانی از بین مکان های بهینه پیشنهادی پارک های جدید، 4 مکان نسبت به هر کدام از معیارها انتخاب و معرفی شد. مکان های جدید در نظر گرفته شده برای کاربری پارک با توجه به مسایل شهری، اجتماعی و نظر کارشناسی اولویت بندی شدند.

کلیدواژه ها:

SDSS ، پارک ، یزد ، GIS ، AHP