نگاهی بر آموزش رانندگی چند کشورموفق و مقایسه اجمالی با آموزش رانندگی در ایران جهت گام نهادن به سوی حمل و نقل پایدار

با عنایت به این حقیقت که انسان بیشترین سهم را در وقوع حوادث رانندگی داشته و در حقیقت اشتباهات رانندگی انسانی یکی از مهم ترین علل مرگ انسان ها شده است، توجه به مقوله هایی همچون آموزش و چگونگی صدور گواهی نامه ی رانندگی امروزه توجه ویژه ای را به خود معطوف کرده است. متخصصین از یک سو سعی دارند با تجهیز هرچه بیشتر خودروها ایمنی بیشتری برای استفاده کنندگان از آن ها و حتی برای عابران در خارج از خودرو فراهم نمایند. از سوی دیگر متخصصین حمل و نقل،آموزش و روانشناسی اجتماعی در سراسر دنیا پیوسته در جستجوی سیستم های آموزش و ارزیابی پیشرفته هستند که بتوانند به کمک آن ها قوانین را در رانندگان نهادینه و آن ها را به رعایت آن وادار نمایند. باگسترش زندگی ماشینی و استفاده بیش از پیش کاربران، از راه و خودرو ، ایمنی کاربران ،کاهش تصادفات ،کاهش آلودگی زیست محیطی، تربیت رانندگان باتجربه و گام نهادن در مسیر توسعه پایدار مورد توجه قرار میگیرد. آموزشهای ترافیکی به نوعی سرمایه گذاری برای آینده است و این امر بدون الگوبرداری و بومی سازی از برنامه های موفق دیگر کشورهای توسعه یافته و هدفمند و دارای چشم انداز- قانون پذیری- قانون محوری و در نهایت قانون باوری یکایک مردم صرف نظر از شغل ،طبقه اجتماعی، نژاد، اقلیم و ... امکان پذیر نیست.بدین منظور باید آموزشهای لازم پا به پای این پیشرفت، تغییر و هماهنگ با این مهم ، به روزرسانی گردد. چراکه محیطهای آموزشی به جهت محاط بودن بر رفتارهای انسانی و تاثیر متقابل محیط بر فرد، درجهت ارتقاء فرهنگ ترافیک و سوق دادن جامعه اهداف توسعه پایدار در حمل و نقل، نقش بسزایی دارد.ما دراین مقاله با نگاهی بر وضعیت آموزشی در آموزشگاه های رانندگی ایران وکشورهای موفق ، تغییر و اصلاح روشهای آموزشی و استفاده از روشهای نوین همچون شبیه سازی رانندگی در شرایط مختلف جوی و جاده ای را پیشنهاد میدهیم .

کلیدواژه ها:

آموزش رانندگی ، شبیه سازی ، تصادف ، توسعه پایدار