بررسی ساختار معماری سکونتگاه های غیر رسمی شهر مشهد ( شهرک امام علی ) در راستای توسعه اجتماعی اقتصادی

حاشیه نشینی همواره در طول چند دهه اخیر چالش اصلی شهرها بوده است و به عنوان عدم تعادل فضایی توزیع جمعیت، مشکلات متعددی را برای کشور به وجود آورده است. این پدیده در بعضی از جوامع معلول کششطبیعی قطب های صنعتی، شغلی، رفاهی و اداری است و در بعضی دیگر از جوامع بیکاری و فقر عامل آن است. مقوله مسکن از مهم ترین بخش های توسعه در یک جامعه است که با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی خود اثرات گسترده ای در ارایه سلامت و سیمای جامعه دارد. در این میان آنچه که بر کیفیت و کمیت مسکن تاثیر مستقیمی دارد، ویژگی های اقتصادی اجتماعی می باشد که بازتاب حقیقی کیفیت و رفاه زندگی افراد خواهد بود. امروزه با گسترش سریع شهرها، رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای مسکن تامین این نیازها با مشکلاتی روبرو است که باعث می شود عده ای از مردم با ایجاد مساکن غیر استاندارد و خارج چارچوب قانون علاوه بر ایجاد سکونتگاه های غیررسمی در مساکنی زندگی کنند که مطابق با اصول و استاندارهای شهرسازی نباشد. نگارندگان مقاله حاضر با علم به اهمیت مقوله حاشیه نشینی، و کیفیت مسکن به بررسی ویژگی های اجتماعی اقتصادی سکونتگاه های غیر رسمی محله شهرک امام علی مشهد پرداخته اند.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیررسمی ، حاشیه نشینی ، شهرک امام علی ، توسعه اجتماعی اقتصادی