آموزش فرزندپروری مثبت بر خودمهارگری کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه

هدف پژوهش آموزش فرزندپروری مثبت بر خودمهارگری کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه می باشد . جاز آنجایی که کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه، مشکلاتی در زمینه خود تنظیمی دارند و برای تنظیم رفتارهایشان بیشتر به پسخوراندهای محیطی وابسته هستند (بارکلی، 1997؛ به نقل از هاروی ، 2000) مطالعه خانواده ها و الگوهای رفتاری والدین اهمیت به سزایی دارد. امعه آماری پژوهش حاضر کلیه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه در شهر اهواز در سال 1396را تشکیل دادند روش نمونه گیری به شیوه در دسترس بود. از آمار استنباطی برای بدست آوردن تحلیل کواریانس به کمک نرم افزار spssاستفاده شد. نتایج نشان داد آموزش فرزندپروری مثبت بر خودمهارگری کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه تاثیر معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش فرزندپروری ، خودمهارگری ، نقص توجه