بررسی تساهل و مدارا در کلام و سیره حضرت علی (ع)

تساهل و مدارا به عنوان ابزار و روشی برای اصلاح روابط اجتماعی شهروندان و رعایت حقوق شهروندی و نیز برای تدابیر مناسبات اجتماعی و انسانی توسط زمامداران قابل قبول است تساهل و مداراگرا به معنای تردید و شک نسبت به ارزش های دینی و سهل انگاری و بی تفاوتی در برابر هجوم به اصول دین نباشد و از موضع ضف و ترس هم صورت نگیرد و همراه با حجت عقلی و شرعی باشد، در نگرش اسلامی مورد تایید و رعایت آن لازم است این مفهوم در سیره و کلام حضرت علی (ع) به معنی پذیرش آگاهانه و تعامل با عقاید، روش ها و منش های جامعه می باشد. براین مبنا برخی از موارد تساهل و مدارا در کلام و سیره ی عملی حضرت علی (ع) مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

تساهل ، مدارا ، حکومت ، حضرت علی (ع)