بررسی مسائل ناشی از کاربریهای غیراصولی و شتابان در اراضی بخش جنوب شهر اردبیل(ناحیه دریاچه توریستی شورابیل) و ارزیابی توانهای محیطی آن جهت ارائه راهکارهای صحیح کاربری اراضی

اراضی ناحیه شهری حواشی دریاچه توریستی شورابیل(بخش جنوب شهر اردبیل با مساحت حدود 12 کیلومتر مربع) جزوء مناطق بالا شهر و گران قیمت در جنوب شهر اردبیل است. بعد از اخذ مجوز، مرکز استان در سال 1372 این بخش از شهر، بواسطه رشد سریع و غیر عالمانه کالبد فیزیکی شهر(با ساخت و سازهای غیر اصولی) بشدت اشغال شده و می شود. عدم توجه به پتانسیلهای محیطی و تجاوز به حریم ساحلی دریاچه باعث بعد منظر شدن چشم انداز زیبای حواشی دریاچه شده است. بررسی سیستماتیک مسائل تکتونیک، هیدروژئومورفولوژی، توسعه شهر، سازندهای سطحی و زمین شناسی نشان داد که این دریاچه از نوع تکتونیکی و انحلالی است و شوری آن به دلیل وجود کلرید سدیم و آهک در سازند های مارنی و تراورتن است. بعلاوه ایجاد تاسیساتی از قبیل ساختمانهای دانشگاهی، موزه طبیعی اردبیل در شرق دریاچه، کتابخانه مرکزی در شمال آن، اسکله قایق رانی در محل با تلاقی جنوب دریاچه و ... کاملا مغایر با اصول توسعه پایدار شهری(Urban sustanable development)است . از طرفی باز خورد تغییرات سریع در اراضی حواشی دریاچه در تغییر اکوسیستم سواحل و آب(از لحاظ املاح گیاهان و پرندگان آبزی) آشکار شده و نیز عرصه را برای ایجاد امکانات ضروری توریستی را محدود نموده و می نماید. نتایج تحلیلهای آماری نشان داد که در بین متغیرهای مورد نظر، فقط با میزان درآمد سرپرست خانوار با علاقمندی به مشارکت در فضای سبز در سطح اطمینان 95% رابطه معنی دار وجود دارد. عدم تعادل و کمبود امکانات موجود رفاهی، تفریحی، بهداشتی و ...برای سیل عظیم مردم منطقه و مسافران و توریستهای بازدید کننده بویژه در تعطیلات تابستانی، کاملا محسوس است. بعد از بررسی سیستماتیک توانهای محیطی و مسائل کاربری اراضی حواشی دریاچه و گستره فضای ساحلی و سطح آب با توجه به استعداد طبیعی(منطبق با نوع کاربری بهینه) ممیزی شدند. در نهایت محلهای ایجاد امکانات (مکان یابی) متناسب با شرایط اقلیمی؛ وضعیت ژئومورفولوژیکی، تکنونیک، توریستی و فرهنگی منطقه در نقشه پیشنهادی مشخص شده است.