بررسی و معرفی گرداور خورشیدی بهینه و تاثیر آن بر کاهش مصرف انرژی ساختمان در اقلیم گرم و خشک ، شهر مشهد

استفاده از گرداورهای خورشیدی یکی از روش های فعال استحصال انرژی خورشیدی و تبدیل ان به انرژی حرارتی می باشد . در این مطالعه گرداورنده خورشیدی در اقلیم گرم و خشک، جهت ارایه مدل بهینه به گونه ای که شاهد دریافت حداکثری انرژی تابشی در اقلیم مورد نظر باشد، مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین پارامترهای تاثیرگذاری شامل پارامترهای داخلی از قبیل نوع ، جنس صفحات جاذب و نوع سیال ناقل، جنس صفحات پوششی، نوع و ضخامت عایق مورد نظر و عوامل خارجی همچون شدت تابش خورشید در اقلیم ، تنظیم شیب گرداور و مساحت مطلوب گرداور مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد که از لحاظ عوامل داخلی، استفاده از صفحات منتخب ( شامل پاره ای از رنگ ها و اکسید ها ) به عنوان روکشی برای صفحات جاذب، و نیز لایه لایه کردن صفحات پوششی با کمک به دریافت هر چه بیشتر پرتوهای نوری شکسته شده و افزایش ضخامت عایق مورد استفاده می تواند در بالا بردن کارآیی گرداور کمک کننده باشند. در مورد عوامل خارجی ، افزایش شیب گرداور تا رسیدن به زاویه عمود بر پرتوهای تابشی، جهت گیری به سمت بیشترین شدت تابش خورشید می تواند موجب افزایش چشم گیر کارایی گرداور مورد نظر در محل گردد.

کلیدواژه ها:

گرداورنده های خورشیدی ، مصرف انرژی ، آلودگی زیست محیطی ، سوخت های فسیلی ، انرژی خورشیدی ، طراحی معماری