ریتم و خودهمانندی درتزئینات گنبد سلطانیه و تشابهات آن با هندسه فراکتال

به طورفطری پدیده تکرار مانند ضربان قلب ، گردش شب و روز و یا صدای باران تاثیر زیادی بر انسان می گذارد. لذا استفادهاز این ویژگی در معمای ایران سابقه طولانی داشته و در مواردی چون سازماندهی فرم و فضا، هدایت، ایجاد سلسلهمراتب و پویایی مورد استفاده قرار می گرفته است.این مقاله با هدف بررسی ماهیت ریتم بکار رفته در تزئینات گنبدسلطانیه به تحلیل تاریخی پدیده خودهمانندی در این بنا و ارتباط آن با هندسه فراکتال می پردازد. در این پژوهش باراهبرد توصیفی از روشهای بررسی مستندات و جمع آوری داده های کتابخانه ای استفاده شده است. یافته ی این مطالعهنشان می دهد که قرن ها پیش از معرفی هندسه فراکتال در دهه های اخیر، معماری فاخر ایرانی – اسلامی با بهره گیری ازخود همانندی و برخال مترتب بر آن در حوزه تزئینات و هندسه، آثار ارزشمند و فاخری را برجای گذاشته است. شایستهاست معماران و پژوهشگران نسبت به شناخت و معرفی این توانمندی های تاریخی ارزشمند اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

خودهمانندی ، فراکتال ، برخال ، تزئینات ، گنبد سلطانیه