نقش سرمایه اجتماعی در ارتقا عملکرد شرکت های دانش بنیان با رویکرد آینده پژوهی با ارایه مدل

اصطلح سرمایه ا جتماعی برای اولین بار از سال 9191، در مقاله ای توسط هانی فان از دانشگاه ویرجینیای غربی مطرح شد الگار و همکاران سرمایه اجتماعی را به صورت ((مجموع منابع حقیقی یا بالقوه که به دراختیارداشتن شبکه ای پایا از روابط کم و بیش رسمی شده، آشنایی متقابل یا تصدیق شده مربوطند)) تعریف کرده است تاثیر سرمایه اجتماعی کارکنان شرکت های دانش بنیان ایرانی فعال در حوزۀ فناوری اطلاعات را بر انتقال دانش مورد تایید می باشد. وجود سرمایه اجتماعی قوی میان کارکنان سبب تسهیل ارتباطات مبتنی بر اعتماد در میان اعضا می شود که این امر به نوبه خود سبب انتقال دانش و تجربه های اعضاء تیم به یکدیگر و تسهیل فرآیند دانش ضمنی به دانش آشکار می گردد. سرمایه اجتماعی بر فعالیت نوآورانه تاثیر گذاشته و ابعاد سرمایه اجتماعی هرکدام تاثیرات مختلف و ناهمسانی روی فعالیت های نوآورانه می گذارند. در بین این ابعاد مشارکت مدنی تاثیری مثبت تری بر فعالیت نوآورانه داشت. اعتماد سازمانی نیز از طریق صرف زمان بیشتر بر روی فعالیت های نوآورانه، تسهیل کننده نوآوری استبا توجه به مدل ارایه شده در این پژوهش در می یابیم سرکایه اجتماعی با مولفه هایی همچون: دستورالعمل، استراتژی ها و برنامه های اجرایی در بعد ساختاری و نیز اعتماد و هویت و رابطه متقابل در بعد ارتباطی و همچنین زبان و اهداف مشترک در بعد شناختی گامی در جهت نوآوری و خلقیت در سازمان برداشته خواهد شد که متعاقبا افزایش بهره وری در حال و آینده خواهد داشت

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، شرکت دانش بنیان ، آینده پژوهی