اندیشه وحدت وجود از دیدگاه ابن عربی و باباطاهر

طاهر عریان همدانی، معروف به باباطاهر از عرفای بزرگ اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری است. شهرت باباطاهر به جهت دوبیتی های دلکش و شیوای اوست. وحدت وجود، به معنای اینکه خداوند موصوف به وجود است و هیچ یک از کاینات به وجود توصیف نمی شوند، در دیوان باباطاهر بسیار مجال ظهور یافته است. باباطاهر عریان، ملبس به حریر توحید و وحدت وجودی است و این توحید در سراسر اشعار وی با شور و حال تمام آشکار و نمایان است. هر چند پیش از ابن عربی اندیشمندان و نام آورانی همچون باباطاهر در آثار خود از توحید و وحدت وجود سخن گفته اند؛ اما ابن عربی سرآمد عارفان در عرفان نظری و کسی است که نظریه وحدت وجود برای نخستین بار به صورت یک اندیشه نظام مند شکل گرفت؛ از اینرو وی را واضع حقیقی اصول وحدت وجود و بنیان گذار این مکتب می دانند. هدف از نگارش این پژوهش، بررسی اندیشه وحدت وجود از دیدگاه باباطاهر همدانی و ابنعربیاست

کلیدواژه ها:

وحدت وجود ، عرفان ، ابن عربی ، باباطاهر