تحلیلی بر اشتراکات موسیقی و معماری

هر انسان نشان دهنده ی حالات درونی خود می باشد مثلا گوش دادن به یک آهنگ آرامبخش وجذاب می تواند خستگی روزانه فرد را پایان ببخشد، بنابراین خاصیتی دارد که می تواند مستقیما بر روح هر انسان اثر بگذارد. موسیقی نتیجه ی احساسات و اندیشه ها می باشد و هر انسان می تواند از این طریق مفاهیم موسیقیایی احساس درونی خود را به دیگران منتقل کند ، موسیقی همچون هنر معماری بازتاب احساسات افراد و جوامع خاص خود می باشد. رابطه ی بین موسیقی و معماری را این طور می توان بیان نمود : معماری ایجاد فضای مادی و معنوی می کند، اما موسیقی فقط فضای معنوی دارد. همچنین جدا از بعد فیزیکی مسیله و درچهارچوب تاثیرات روانی موسیقی و معماری می توان بیان داشت که:- معماری سه بعدی است اما موسیقی تک بعدی. - معماری موسیقی مکان است و موسیقی معماری زمان.هر ملتی هدف های خاص خود را دارد که واقعیت بخشیدن به آنها، وظیفه فرهنگ است. معماری و موسیقی که از فرهنگ هر منطقه سرچشمه می گیرند، نقشی اساسی برعهده دارند. معماری و موسیقی، دارای وجوه اشتراک بسیاری از جهات مفهومی، فضای ایجادی، شکلی و نظیر آن هستند. از دیگر روی، در قواعد بنیادی حاکم و تشکیل دهنده آنها نظیر تناسبات، ریتم، هارمونی، تکرار نیز مشابهت دارند. آواهای موسیقی با توجه به تاثیرگذاری بر روی روح انسان می توانند، جهت بهره گیری در طراحی معماری به خصوص طرح های مفهومی کمک شایانی داشته باشند. لذا هدف این پژوهش، بررسی اشتراکات موسیقی و معماری می باشد و برای یافتن این اشتراکات، با بهره گیری از روش های تحقیق، توصیفی _ تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای ابتدا به تحلیل ماهیت معماری و موسیقی پرداخته و سپس به اشتراکات آنها می پردازیم.

کلیدواژه ها:

معماری ، موسیقی ، اشتراکات معماری و موسیقی ، هنر