منافع آموزش و پرورش وآموزش و بهسازی سرمایه انسانی

سرمایه گذاری در نیروی انسانی در کشورهای در حال توسعه از سال 1396 به بعد اهمیت و جایگاه خاصی پیدا کرده است و آموزش و پرورش نقش محوری در توسعه اقتصادی جوامع در حال رشد را به خود اختصاص داده است. به طوری که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش به عنوان رکن اساسی توسعه مورد توجه خاص تمامی این کشورها بوده است. در این میان محاسبه منابع اقتصادی آموزش و پرورش و همچنین منابع آموزش سرمایه انسانی در حال اشتغال توجه صاحبنظران علم اقتصاد و متخصصان عرصه تعلیم و تربیت را به خود جلب نموده است. آنها خواسته اند بدانند که اساسا آموزش و پرورش چه منافعی دارد آیا اموزش و پرورش منافع اقتصادی دارد/ و این منافع قابل احصا هستند و اگر منافعی دارد این منافع کدام ها هستند براساس نتایج بدست آمده از تحقیقات صورت گرفته در این زمینه، تنها می توان از تحقیقات تجربی مبتنی بر نظرات دانشمندان علم اقتصاد و متخصصان عرصه تعلیم و تربیت منابع اموزش و پرورش را طبقه بندی و احصا نمود اما محاسبه دقیق منافع آموزش و پرورش بسیار سخت و دشوار است. با این همه آموزش و پرورش دارای منافع اقتصادی پولی فردی، اجتماعی، سازمانی و غیر اقتصادی غیر پولی سازمانی، فردی، اجتماعی، بین المللی و همچنین در یک طبقه بندی دیگر دارای منافع مستقیم و غیر مستقیم می باشد. در زمینه منافع آموزش و بهسازی سرمایه انسانی نیز می توان اغعان کرد که میانگین اعتبارات این بخش در شرکت های تولیدی و حتی حکومت ها خصوصا در بعد نظامی بین 4 تا 5 درصد کل اعتبارات سازمان ها و شرکت ها می باشد و نرخ بازگشت آن در برابر یک دلار هزینه برای اموزش بعضا در شرکت هایی مانند بویینک 250 دلار بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش وپرورش ، اقتصاد آموزش و پرورش ، منافع سیستم ، منافع غیر سیستم ، منافع پولی ، منافع غیر پولی ، منافع آموزش و بهسازی سرمایه