مقایسه تاثیر همزمان شش هفته تمرین تداومی و تناوبی بر توان هوازی، عملکرد و ترکیب بدنی نوجوانان ورزشکار و غیر ورزشکار

هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات تداومی وتناوبی برتوان هوازی وعملکردی نوجوانان ورزشکار وغیرورزشکار شهرستان آمل بوده است. بدین منظور 60 نفر دانش آموز 16-17 سال ورزشکار و غیرورزشکاربه طور داوطلبانه انتخاب وبه 6 گروه 16 نفری،گروه کنترل ورزشکاروغیرورزشکار، گروه ورزشکاراستقامتی ،گروه غیرورزشکاراستقامتی، گروه ورزشکارتناوبی وگروه غیرورزشکارتناوبی تقسیم شدند . گروه های تجربی به مدت 6 هفته، سه جلسه درهفته تمرین داشتند ، برنامه تمرین درهفته اول با شدت HRMAX%50 شروع و به تدریج وفزاینده به HRmax%90 رسید. به منظور اندازه گیری توان هوازی وعملکردی ازآزمون کوپرو 548 متراستفاده شد.برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون یومن ویتنی درسطح معناداری P> 0/05 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادپس ازتمرینات تداومی وتناوبی Vo2max، وعملکرد درهرچهارگروه افزایش بیشتری درمقایسه با گروه کنترل داشت.بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که بین تاثیرتمرین تداومی و تناوبی برتوان هوازی وعملکرد نوجوانان ورزشکار وغیرورزشکارتفاوت معناداری وجود ندارد

کلیدواژه ها:

ترکیب بدنی ، تمرین تداومی ، تمرین تناوبی ، توان هوازی ، عملکرد