ارزیابی ریسک حریق انبارهای سنتی و قدیمی بازار بزرگ تهران(مطالعه موردی: راسته چهار سوق بزرگ بازار بزرگ تهران)

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ریسک حریق انبارهای قدیمی و سنتی راسته چهار سوق بزرگ بازار تهران است. این تحقیق از منظر روش انجام پیمایشی- توصیفی و از نوع هدف کاربردی میباشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه مدیران، کارشناسان و کارکنان بازار بزرگ در شهر تهران میباشد که از بین آنها، 20 نفر به صورت در دسترس بعنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. در این تحقیق ابتدا، ریسک های حریق انبار در بازار تهران انتخاب شدهاند و معنادار بودن مولفه های ایجاد ریسک ها با استفاده از آزمون دوجمله ای ارزیابی شده است . در مرحله بعد از تعیین ریسک ها و مولفه های ایجاد آنها، ریسک های حریق به همراه مولفه های ایجاد آنها با استفاده از روش AHP فازی رتبهبندی گردید. در نهایت راه های کنترلی ریسک ها تعیین و با استفاده از روش پرامیته فازی بررسی و رتبه بندی شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، (1 براساس نتایج آزمون دوجملهای ریسک مواد ، ریسک عدم رعایت نکات ایمنی ، ریسک مدیریت بعنوان اصلی ترین ریسک های حریق انبار میباشند؛ (2 براساس نتایج روش AHP فازی، عدم اقدامات مناسب مدیران جهت مکانیابی صحیح مواد قابل اشتعال مهمترین عامل میباشد؛ (3 براساس نتایج روش پرامیته فازی ، ابقاء ریسک در رتبه اول، انتقال ریسک در رتبه دوم قرار دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، حریق ، کنترل ریسک ، بازار تهران ، AHP فازی ، پرامیته فازی