برآورد میزان فرسایش و رسوب با استفاده از مدل MPSIAC در محیط GIS ( مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده قمیشلو، استان اصفهان )

فرسایش و رسوب به عنوان پدیده ای جدی در ایران و تنوع عوامل موثر در آن باعث شده است که ارایه روشی خاص برای برآورد فرسایش میسر نگردد و برای منظورهای مختلف روش هایی تجربی به کار گرفته شوند که اساسا برای مناطق دیگری از جهان تهیه شده اند. برای برآورد فرسایش و رسوب روش های متعددی در کشورهای گوناگون ارایه شده است که هر کدام از آن ها تعدادی از فاکتورها و عوامل موثر در این پدیده را در نظر می گیرد. . در این تحقیق برای برآورد میزان فرسایش و رسوب از مدل MPSIAC استفاده شده است. در این روش پس از تعیین عوامل نه گانه موثر در فرسایش و محاسبه درجه رسوب دهی هر واحد و با استفاده از روابط ذکر شده میزان فرسایش و رسوب متوسط حوزه به ترتیب 635.52 و 321.17 تن در هکتار در سال به دست آمد. طبقه بندی کیفی تولید رسوب نیز متوسط تا نسبتا زیاد در واحدهای اراضی به دست آمد. واحدهای اراضی از نظر میزان فرسایش نیز اولویت بندی شدند که واحد اراضی 1.1 با وسعت 0.5 کیلومتر مربع معادل 1.4 درصد از سطح حوزه و حدود 66 درصد فرسایش نسبت به فرسایش کل حوزه، در اولویت اول قرار دارد و واحدهای اراضی 2.3 ، 3.2 و 4.1 با کلاس فرسایش متوسط (III) و مساحت به ترتیب 0.58 ، 20.68 و 17.96 کیلومترمربع معادل 6 /1، 52 و 45 درصد از سطح حوزه و حدود 12.23 ، 12.23 و 12.23 درصد فرسایش نسبت به فرسایش کل حوزه، در اولویت دوم قرار دارند. در تمامی واحدها علت عمده فرسایش، کاهش پوشش زمین و ویژگی های توپوگرافی منطقه می باشد که به ترتیب دراثر مدیریت غلط چرای دام و وجود خطر فرسایش در منطقه رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

برآورد میزان فرسایش ، مدل MPSIAC ، SDR ، منطقه حفاظت شده قمیشلو