کاربرد تکنولوژی پلاسمای سرد در آلودگی زدایی میکروبی
محل انتشار: نخستین همایش ملی یافته های نوین میکروبیولوژی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,069
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FCNFM01_114
تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397
چکیده مقاله:
میکروب زدایی یکی از موضوعات مهم در حوزه های مختلف پزشکی و صنایع غذایی می باشد. روش های معمول در میکروب زدایی دارای معایبی مانند اثرات گرمایی، تخریبی و تولید پسماند های شیمیایی می باشند. اخیرا استفاده از پلاسمای سرد بعنوان یک روش غیرحرارتی برای کشتن طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها از قبیل باکتری ها و قارچ ها مورد توجه قرار گرفته و کاربرد آن رو به افزایش است. مواد و روش ها :مقاله حاضر، مروری بر چگونگی تولید پلاسمای سرد، کاربرد و مکانیسم تاثیر آن بر میکروارگانیسم ها و چشم اندازهای آینده آن در پزشکی و صنعت غذا می باشد. منابع مورد استفاده در این مطالعه، شامل مقالات موجود در مجلات معتبر علمی و جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی می باشد .یافته ها :پلاسما، گاز یونیزه ای است که شامل ذرات باردار، یون ها و گونه های فعال شیمیایی از قبیل رادیکال آزاد می باشد. پلاسمای سرد یک تکنولوژی غیرحرارتی بوده که قابلیت میکروب زدایی بالایی دارد . مکانیسم اثر آن از طریق تخریب غشاء سلولی، پراکسیداسیون لیپید، اکسیداسیون اسیدهای آمینه و تخریب DNA می باشد. پلاسمای سرد می تواند جمعیت میکروبی را در سطح غذاهای خام و فرآوری شده کاهش داده و در میکروب زدایی و بسته بندی مواد غذایی حساس به حرارت مفید باشد. همچنین در زمینه های مختلف پزشکی برای ضد عفونی کردن زخم ها، کمک به ترمیم بافت، درمان بیماری های پوستی و کاهش رشد سلول های سرطانی، افق های جدیدی را گشوده است. نتیجه گیری : پلاسمای سرد بعنوان یک روش غیرحرارتی می تواند جایگزین مناسبی برای برخی روش های ضد عفونی کردن شیمیایی یا فیزیکی باشد. با توجه به جدید بودن این تکنیک، بهینه سازی فاکتورهای تاثیرگذار در تولید پلاسما و همچنین مکانیسم های تخریب سلول زنده و کاربردهای درمانی آن نیاز به تحقیق بیشتر دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا پورشریف
دانشجوی دکتری رشته صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی ابراهیمی نیا
هیات علمی گروه بیوفیزیک- بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان