بررسی فعالیت ضدباکتریایی عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس برداشت شده از تنکابن

امروزه تعداد زیادی از داروهای ضد قارچی و ضد باکتریایی موثر برای درمان عوامل عفونی به کار گرفته می شوند، اما با توجه به تنوع ژنتیکی ایجاد شده در عوامل بیماریزای میکروبی و پیدایش سویه های مقاوم و همچنین عوارض جانبی ناشی از مصرف این داروها، جایگزین کردن آنها توسط داروهای ضدمیکروبی با منشاء گیاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و سبب تحقیقات در زمینه یافتن داروهای گیاهی بدون عوارض جانبی شده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی فعالیت ضد باکتریایی عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس برداشت شده از منطقه تنکابن است. پس از جمع آوری و تهیه گیاه، عصاره گیری به روش مایکروویو توسط حلال اتانول %5 انجام شد و سپس عصاره، تغلیظ و خشک گردید. اثرات ضد باکتریایی عصاره حاصل با روش حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) بر روی سوش های استافیلوکوک اوریوس و اشریشیاکلی تعیین شد. عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس بر روی باکتری استافیلوکوک اوریوس (کوکسی گرم مثبت) و باکتری اشریشیاکلی (باسیل گرم منفی) اثر داشت به طوری که حداقل غلظت مهارکنندگی باکتری استافیلوکوک اوریوس و اشریشیاکلی به ترتیب 125×102 و 25×103 میکروگرم در میلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی باکتری استافیلوکوک اوریوس و اشریشیاکلی به ترتیب 25×103 و5×10 4 میکروگرم در میلی لیتر بود. نتایج حاصل نشان داد که عصاره اتانولی گیاه اسطوخودوس بیشتر برروی باکتری گرم مثبت اثر مهار کنندگی و کشندگی داشته است. با در نظر گرفتن نتایج حاصل از این پژوهش، و با توجه به اینکه اهمیت استفاده از گیاهان دارویی در درمان انواع بیماریها و ممانعت از رشد باکتریهای بیماری زا به خوبی شناخته شده است و امروزه نیز اثرات ضد قارچی و ضد باکتریایی بسیاری از ترکیبات گیاهی به اثبات رسیده است. عصاره گیاه اسطوخودوس می تواند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی برای درمان عفونتهای میکروبی باشد.