توسعه سیستم پایش، تحلیل و تصمیم گیری مکانی مبتنی بر شبکه های حسگر بی سیم و GIS برای کشاورزی

افزایش تقاضا برای مواد غذایی با توجه به افزایش جمعیت جهانی موجب شده است که کشاورزی مکانیزه در دستور کار اکثر جوامع قرار بگیرد. یکی از فناوری های نوین مورد استفاده در کشورهای توسعه یافته جهت بهبود بهره وری صنعت کشاورزی، استفاده از شبکه های حسگر بی سیم است. مطالعات مختلف در این زمینه نشان از کاربرد زیاد این شبکه ها در صنعت کشاورزی دارد. در بحث کشاورزی از شبکه های حسگر بی سیم برای استخراج اطلاعات از خاک، محیط و خود گیاه استفاده می شود. با وجود اینکه این شبکه ها دارای قابلیت های زیادی برای پایش مزارع کشاورزی هستند، اما قادر نیستند بعد مکانی- فضایی را در این فرآیند، در نظر بگیرند. برای از میان برداشتن این محدودیت نیاز به استفاده از ابزارهای توانمندی مانند سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به منظور تجزیه و تحلیل این اطلاعات و تصمیم گیری های مکانی است. در این راستا در پژوهش حاضر به ارایه ی یک رویکرد برای استفاده از شبکه های حسگر بی سیم و تلفیق آن با GIS پرداخته شد. در رویکرد ارایه شده در این تحقیق یک شبکه حسگر متناسب با کاربردهای کشاورزی طراحی گردید و این شبکه به GIS متصل شد. اتصال این شبکه به GIS به این صورت است که، ابتدا موقعیت حسگرها مشخص شده و وارد GIS می شود و سپس از طریق یک رابط مشترک، داده های حسگرها به GIS متصل می شود. قابلیت های GIS در تحلیل مکانی این داده ها، فرآیند پایش، نظارت، تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری در کشاورزی را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، کشاورزی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی