بررسی قابلیت های ژیوتوریسمی ژیومورفوسایت دریاچه زریوار در شهرستان مریوان با استفاده از روش پرالونگ

ژیومورفوتوریسم یکی از رویکردها و دریچه های نوین در حوزه های مطالعات علوم زمین و گردشگری است که بر شناخت ژیومورفوسایت ها مبتنی بر توسعه ژیومورفولوژی و حفاظت میزان ژیومورفیک استوار است.این حوزه با ترکیب نمودن مواریث فرهنگی تاریخی و اکولوژی پتانسیل های بالایی را در راستای گردشگری پایدار عرضه می کند.بنابراین ارایه روش های ارزیابی جامع در تحقق توسعه ی ارزش های علمی، فرهنگی، اقتصادی و مانند آن در این راستا ضروری به نظر می رسد. توسعه صنعت ژیوتوریسم، به ویژه برای کشورهای در حال توسعه که با معضلاتی همچون میزان بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه هستند، از اهمیت فراوانی برخوردار است این پژوهش نیز بر این اساس به ارزیابی ژیومورفوسایت دریاچه زریوار در شهرستان مریوان پرداخته است. این منطقه در موقعیت جغرافیایی 46 درجه و 10 دقیقه طول جغرافیایی و 35 درجهو 31 دقیقه عرض جغرافیایی و در ارتفاع 1250 متری از سطح دریا واقع است. به منظور ارزیابی و رتبه بندی عیارهای موجود در مکان زیومورفیکی دریاچه زریوار از روش پرالونگ استفاده شده است.در این پژوهش، ضمن تحلیل کامل این مکان از لحاظ ارزش های علمی، اقتصادی، زیبایی - شناختی و فرهنگی، ارتباطی بین توانمندی های ژیوتوریستی این منطقه با یکدیگر ایجاد گردید.به دنبال توصیف اهداف و روش های ارزیابی و شناسایی ویژگی های دریاچه زریوار، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ارزش زیبایی شناسی و علمی مکان مطرح شده نسبت به سایر معیارها رتبه های اول و دوم را کسب نموده، در حالی که عیار بهره وری این مکان پایین ترین امتیاز را به خود اختصاص داده است. وجود چنین وضعیتی نشانگر کمبود امکانات زیر بنایی، ضعف مدیریتی سازمان های ذیربط و عدم هماهنگی بین برنامه ریزان، و ناکافی بودن سطح دانش آنها در زمینه ژیوتوریسم است که همین امر در کند بودن توسعه استان موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

ژیومورفوتوریسم ، ژیومورفوسایت ، گردشگری ، دریاچه ی زریوار ، شهرستان مریوان