مناسب سازی و ارتقاء کیفی پارکهای محله ای جهت استفاده معلولین جسمی_ حرکتی

معلولیت، پدیده ای است اجتماعی و بخشی جداناپذیر از زندگی بشری به گونه ای که هر انسانی در طول حیات خود به علل مختلف مثل بیماری و حوادث و یا با رسیدن به دوران سالمندی آن را تجربه خواهد کرد و آمارها نشان می دهد که با پیشرفت علم و تکنولوژی و افزایش سوانح و حوادث نه تنها از تعداد افراد معلول کاسته نمی شود بلکه هرساله بر تعداد این گروه از جامعه افزوده می شود. این در حالی است که در صورت فقدان برنامه ریزی لازم و اتخاذ تدابیر و راهکارهای مناسب جهت قابل استفاده نمودن فضاها و عرصه ها در شهر برای این گروه، عملا مشکلات شهرها افزون می شود به طوری که به یک بحران جدی و تاثیرگذار در تمامی ابعاد توسعه تبدیل می شود. امروزه در دنیا این اعتقاد وجود دارد که مناسب سازی و توسعه محیط های بدون مانع برای همه افراد جامعه و با هر سطح توانایی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و تعلق به یک قشر و گروه خاصی ندارد. امروزه ها دولت ها و مسیولین اجرایی در شهرها باید برای توانمندسازی افراد دارای معلولیت جهت مستقل زندگی نمودن و مشارکت کامل در تمامی جنبه های زندگی، تدابیر مناسبی را جهت تضمین دسترسی افراد دارای معلولیت بر مبنای برابر با سایرین به محیط فیزیکی، ترابری، اطلاعات و سایر تسهیلات و خدمات ارایه و یا فراهم گردیده جهت عموم در مناطق شهری و روستایی اتخاذ خواهند نمایند.در این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به شرح مناسب سازی پارکهای محله ای ویژه معلولین و نقش آن در شهرسازی پرداخته شده است . برای دست یابی به این امر ابتدا مطالعات کتابخانه ایی صورت گرفته و سپس به تجزیه وتحلیل موضوع پرداخته شده است . در آخر خلاصه و جمع بندی از مطالب بیان شده و پیشنهادها و راهکارهایی برای برنامه ریزی و ارتقا پارکهای محله ای قابل استفاده معلولین جسمی حرکتی ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

مناسب سازی ، معلولیت ، معلولین جسمی _ حرکتی ، ، پارک های محله ای