تسلیح شیروانی های خاکی به روش اختلاط عمیق با در نظر گرفتن قطر و ارتفاع و فواصل بهینه Dsm

عبارت اختلاط خاک در عمق به روشی اطلاق میگردد که در آن مواد پایدارکنندهای نظیر سیمان یا آهک با استفاده از یک حفار با محور توخالی بصورت مکانیکی با خاک مخلوط میشود. فرآیند اختلاط خاک موجب تولید ستون یکنواختی (با پهنای ثابت) از خاک و ماده افزودنی میگردد. هدف پایان نامه تقویت خاک زیر سازه یا تقویت پی سازههای جدید جهت افزایش ظرفیت باربر و کاهش نشست می باشد و به صورت جزیی هدف عبارتند از تعیین میزان افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست و تعیین طول بهینه ستون اختلاط عمیق . در این تحقیق با هدف بررسی تاثیر اختلاط عمیق خاک در نشست خاک زیر پی، مدلی دو بعدی از خاک و ستون اختلاط عمیق خاک در نزم افزار PLAXIS ساخته شد. همچنین ضمن بررسی تاثیر طول و قطر ستون های اختلاط عمیق، میزان نشست محاسبه گردید. بر این اساس استفاده از ستون های اختلاط عمیق باعث کاهش نشست و افزایش ظرفیت باربری خاک زیر پی می گردد. همچنین با افزایش طول ستون های اختلاط عمیق باعث افزایش کارآیی این ستون ها در خاک زیر پی می گردد. از طرفی با افزایش طول DSM مقدار نشست کاهش می یابد که با مقدار افزایش طول ستون DSM به ازای 5 متر ، مقدار نشست به اندازه 42 درصد کاهش می یابد. همچنین با افزایش قطر DSM مقدار نشست کاهش می یابد که با مقدار افزایش قطر ستون DSM به ازای 0/4 متر ، مقدار نشست به اندازه 16/27 درصد کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

اختلاط عمیق خاک ، روش المان محدود ، ظرفیت باربری ، نشست