بررسی عملکرد لرزه ای سازه های دارای طبقات زیرزمین با در نظر گرفتن اثر اندرکنش خاک-فونداسیون – سازه

با گسترش روش های نوین تحلیلهای لرزه ای و پیشرفتهای چشمگیر در ارزیابی عملکرد لرزه ای ساختمانها، لزوم بررسی رفتار لرزه ای سازههای پیچیده بیش از پیش احساس میشود. یکی از ابزارهای کلیدی در ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه ها؛ استفاده از تحلیهای دقیق چون تحلیل دینامیکی غیرخطی افزاینده برای تعیین تقاضا و ظرفیت لرزه ای سازه است. هدف ازاین مطالعه عملکرد لرزه ای سازههای دارای طبقات زیرزمین است که در آیین نامه های لرزه ای روشهای سادهای برای تحلیل و طراحی آنها پیشنهاد شده است. برای این منظور یک ساختمان دوازده طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی که دارای سه طبقه زیر زمین است، براساس آیین نامهی ایران طراحی شده است. در این ساختمان، خاک زیر فونداسیون نوع دو (سفت) و خاک پشت دیواره آن نیز از نوع متراکم فرض شده است. این سازه با استفاده از نرم افزار آباکوس در دو حالت مدل گردیده است، در حالت اول اندرکنش خاک-فونداسیون -سازه و همچنین اندرکنش خاک- دیوار -سازه لحاظ شده است اما در حالت دوم فقط قسمت روسازه با دوازده طبقه مدلسازی شده است. برای ارزیابی رفتار سازه، از روش تحلیل دینامیکی افزایشی غیرخطی توسط ده رکورد حوزه ی دور استفاده شده است. دو پارامتر ظرفیت و تقاضای سازهای در دو سطح عملکرد استفاده بی وقفه و آستانه فروریزش برای ارزیابی رفتار لرزه ای سازه استفاده شده است. نتایج حاصله نشان میدهد که ظرفیت و تقاضای مدلهایی که در آن اثر اندرکنش لحاظ شده است دارای شتاب طیفی Sa(T1,5%) بیشتری نسبت به مدل بدون اندرکنش در سطح عملکرد آستانه فروریزش می باشد.

کلیدواژه ها:

ساختمان های دارای طبقات زیرزمین ، نحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی ، ظرفیت و تقاضا ، آسیب پذیری لرزه ای