اثر روش های خاک ورزی و کنترل شیمیایی بر تراکم و تنوع گونه ای علف های هرز پهن برگ پنبه ( Gossypium hirsutum) در کشت دوم بعد از گندم (Triticum aestivum)

به منظور ارزیابی تاثیر استفاده توام روش های متفاوت خاک ورزی و کنترل علف های هرز بر تنوع گونه ای و تراکم علف های هرز پنبه، آزمایشی بصورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در شهرستان بشرویه در سال زراعی91-1390 به اجرا درآمد. فاکتور های آزمایش شامل روش خاک ورزی پنبه به عنوان فاکتور اصلی در 3 سطح شامل: خاک ورزی مرسوم (گاوآهن برگردان دار)، بی خاک ورزی و کم خاک ورزی (چیزل + دیسک) و روش های کنترل علف های هرز در 5 سطح (علف کش تری فلوکسی سولفورون سدیم (با نام تجارتی انووک با فرمولاسیون گرانول پخش شونده در آب 75 درصد به مقدار 11/25 گرم ماده موثره در هکتار+ مویان ) به میزان 10، 15 و 20 گرم در هکتار به همراه سیتوگیت دو در هزار، به همراه تیمارهای وجین و عدم کنترل علف های هرز) به عنوان فاکتور فرعی در 4 تکرار انجام شد. صفات تراکم و تنوع گونه های علف های هرز در سه زمان قبل از سمپاشی، 15 و 30 روز پس از سمپاشی و عملکرد پنبه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش های خاک ورزی تاثیر بسزایی در تراکم و ترکیب علف های هرز پنبه دارد. روش های کم خاک ورزی و بی خاک ورزی نسبت به خاک ورزی مرسوم، به ترتیب باعث کاهش 48/21 و 65/47 درصدی تراکم علف های هرز پهن برگ شدند. در تیمار بدون خاک ورزی بیشتر علف های هرز چندساله به خصوص پنجه مرغی (Cynodon dactylon) غالب بود بیشترین کاهش تراکم علف های هرز پهن برگ در مزرعه پنبه، تحت تاثیر دز 20 گرم انوک در هکتار به همراه سیتوگیت در خاک ورزی مرسوم مشاهده شد و خاک ورزی حفاظتی در رتبه بعدی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

انوک (تری فلوکسی سولفورون سدیم) ، تنوع گونه ای علف هرز ، خاک ورزی حفاظتی ، گیاه لیفی