بررسی تاثیر درون گرایی و برونگرایی معماری اسلامی در چیدمان فضایی خانه های معاصر ایرانی

یک خانه مکانی امن برای استراحت کردن، زندگی کردن و آسودن است در این مکان معمولا یک فرد یا یک خانواده زندگی می کنند و وسایل خود را در آن نگهداری می کنند. مسیله درون گرایی و برونگرایی معماری اسلامی مسیله ای است که امروزه کمتر ما در خانه های معاصر ایرانی می بینیم. این مقاله سعی دارد تاثیری که مفهوم درون گرایی و برونگرایی در معماری اسلامی می تواند در چیدمان فضایی خانه های معاصر ایرانی داشته باشد را موردپژوهش قرار دهد. در این پژوهش با استفاده از تحقیقات کتابخانه ای و اینترنتی به جمع آوری اطلاعات پرداخته می شود و سپس امکان بررسی تشریحی – تحلیلی اطلاعت به دست می آید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ما نمی توانیم به طور مستقیم از درون گرایی و برونگرایی سنتی در معماری خانه های عصر حاضر استفاده نماییم اما می توانیم با استفاده از مفاهیمی که از دل این دو عنصر معماری اسلامی برمی آید تاثیری هرچند ناچیز در به دست آوردن و بازگرداندن هر چه بیشتر آرامش و آسایش و محرمیت در معماری حال استفاده نماییم