تاثیر فضای کالبدی بر میزان رضایتمندی دانشجویان از فضاهای آموزشی در دانشگاه (موردپژوهی: دانشگاه های نوشیروانی، علوم پزشکی، علوم و فنون و شهیدرجایی بابل)

دانشجویان در بازه های زمانی مختلف، چندین سال از دوران تحصیلشان را در دانشگاه می گذرانند. از این رو شکل کالبدی و فرمی فضای آموزشی مثل کلاس های درس، کارگاه ها، آزمایشگاه ها، آتلیه ها، مرکز کامپیوتر، راهروها و فضاهای باز و .... از طریق خلق محیطی پویا و خلاق و دارای بار آموزشی می تواند در رضایتمندی دانشجویان و ارتقای کیفیت آموزش آنان موثر بیفتد و عدم توجه به فضای آموزشی می تواند اثرات منفی بر روی دانشجویان داشته باشد. با توجه به آنچه گفته شد، هدف این پژوهش بررسی نقش فضای کالبدی و فرمی بر میزان رضایت دانشجویان از محیط آموزشی می باشد. در این پژوهش نظر دانشجویان مقاطع مختلف درباره محیط آموزشی شان از طریق پرسشنامه جمع آوری شد، سپس به مقایسه ی این نتایج نسبت به یکدیگر پرداخته شد. دانشگاه های مورد مطالعه در این پژوهش، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشگاه علوم پزشکی بابل، دانشگاه علوم و فنون بابل و مرکز آموزش عالی شهید رجایی بابل بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که فعالیت های آموزشی دانشگاه باید در فضایی مناسب، با امکانات مطلوب و بر اساس نیازها و علایق دانشجویان در زمینه های مختلف باشد، تا استاد در تدریس؛ و دانشجو در یادگیری، احساس علاقه و انگیزه کنند و از فعالیت علمی خود احساس رضایت نمایند؛ و دانشجو هر چه بیشتر در مسیر شکوفایی شخصیت علمی و اجتماعی خود به موفقیت های چشمگیر نایل آید.

کلیدواژه ها:

احساس علاقه و انگیزه ، حس تعلق ، دانشگاه ، فضا از منظر روانشناسی تربیتی محیطی ، شخصیت علمی و اجتماعی