ارزیابی تاثیر عملکرد هوشمندسازی چراغ های راهنمایی بر کاهش میزان انتشار مونوکسید کربن ناشی از ترافیک

از آنجایی که مساله انتشار آلاینده های ترافیکی در شهرهای بزرگ و پرجمعیت، بر روی سلامت جامعه تاثیرات فراوانی دارد، محققین تلاش می کنند تا به جای اجرای طرح های زیربنایی پرهزینه، با استفاده از تکنولوژی های مدرن در حوزه حمل و نقل، راهکارهایی جهت حل معضلات ترافیکی به کار گیرند. در این پژوهش، نظر به آلودگی شهر تهران و از طرفی واقع شدن منطقه 6 در مرکزیت آن، با استفاده از هوشمندسازی چراغ های راهنمایی، میزان انتشار CO در شبکه انتخابی معابر، ارزیابی گردید. برای این منظور حجم ترافیک ساعت اوج در سه نوبت صبح، ظهر و عصر برداشت شد. سپس با توجه به مشاهده حداکثر بودن احجام ترافیک در ساعت اوج عصر، آنرا به عنوان مبنای مطالعه قرار دادیم. بدین طریق ماتریس مبدا-مقصد حاصل از داده های حجمی را ساخته و شبکه معابر به صورت مدل وضعیت موجود، در نرم افزار Aimsun شبیه سازی شد و شاخص های اصلی تاخیر، زمان سفر، سرعت، مصرف سوخت و انتشار آلاینده برآورد گردیدند. نهایتا با کمک این نرم افزار نشان داده شد، چنانچه تمامی چراغ های راهنمایی، هوشمند گردند، موجب بهبود در شاخص های فوق الذکر و به طور کلی کاهش آلاینده CO خواهد شد.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی ، چراغ راهنمایی ، انتشار ، مونوکسید کربن