تیوری داده بنیاد در رسیدن به الگوهای اقلیمی فضاهای عملکردی در خانه های سنتی(بومی) کرمانشاه

کشور ایران دارای اقلیم های مختلفی است که یکی از آنها ، اقلیم سرد و کوهستانی است. پس توجه به مولفه های اقلیمی در طراحی خانه های این منطقه، میتواند به بالا بردن سطح آسایش ساختمان ها کمک کند. توجه به اقلیم ، دیدگاهی پایه در طراحی خانه های بومی ایران بوده است. پس استفاده از الگوهای فضاهای عملکردی خانه های بومی در طراحی مساکن امروزه، باعث ارتقاء سطح آسایش می شود. این متن ضمن دستیابی به الگوهای فضاهای عملکردی در خانه های کرمانشاه با تیوری داده بنیاد و تطابق ویژگی های این فضاها با مشخصات اقلیمی شهر ، در پی این سوال است که این الگوها تا چه حد متناسب با اقلیم هستند. این متن دارای هدفی کاربردی و راهبرد آن در مرحله تحلیل کیفی، از طریق تیوری داده بنیاد و با روش تصویرسازی است. گردآوری داده ها به صورت مطالعه کتابخانه ای و تحلیل اسناد خانه های بومی است. تطابق الگوهای به دست آمده از کدگذاری نمونه ها با مولفه های اقلیم میانه و محلی نشان میدهد مشخصه های فضاهای عملکردی در نمونه های مورد مطالعه با مولفه های اقلیم میانه منطبق و همچنین از الگوهای باد محلی پیروی می کند. از مهم ترین نکات در الگوهای خانه های کرمانشاه میتوان به استفاده از زمستان نشین برای فصول سرد و سامانه ایستای تهویه طبیعی با توجه به جهت گیری فضاهای باز و نیمه باز در تابستان اشاره کرد. در این الگوها فضاهای باز و نیمه باز مابین و قبل فضاهای بسته قرار دارند و کشیدگی فضاهای بسته در جهت حیاط برای بهره گیری از نور است. الگوهای اقلیمی این خانه ها شامل راهکارهای ساده ای از فرم های فضاهای باز، نیمه باز و بسته و ترکیب های دقیقی از آنها در همه ابعاد است که به سادگی قابل تعمیم و استفاده در الگوهای خانه های امروز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

اقلیم سرد و کوهستانی ، خانه های بومی ، فضاهای عملکردی ، کرمانشاه