برسی نقش فضای سبز در کاهش آلودگی صوتی

توسعه شهری، ازدیاد وسایل نقلیه موتوری، افزایش صنایع و به طور کلی زندگی مدرن همراه با تکنولوژی رو به رشد در جوامع بشری با ایجاد صداهای ناهنجار موجب آلودگی صوتی می گردد. آلودگی صوتی می تواند موجب ناهنجاری های بسیاری شود، روش های کنترل آلودگی صوتی در بخش صنعت و خارج از آن متفاوت می باشد. یکی از مهمترین روش کنترل آلودگی صوتی در خارج از صنعت، ایجاد دیوارهای سبز است. که سبب بهبود شرایط بیوکلیماتیک در شهر، کاهش آلودگی هوا، جلوگیری از پدیده جزیره گرمایی ، افزایش رطوبت نسبی، تعدیل دما ، جذب غبار و ذرات معلق در هوا و همچنین کارکردهای روانی محیط زیست سالم اثرات زیادی بر سلامت انسان دارد. در این مطالعه انواع روش های کاهش صوت توسط گیاهان از جمله، جذب صدا و انکسار صوت توسط گیاهان مورد برسی قرار گرفته شد. تحقیقات نشان داد که کاهش صدا معمولا در فرکانس های متوسط (2000 250 هرتز ) نسبت به فرکانس های کوتاه (250 125 هرتز) و یا در فرکانس های بلند (4000 2000 هرتز)، بیشتر است. در نقاط با تراکم پوشیده از درخت در کاهش صدا موثر تر از مناطق بی درخت یا دشت های پر درخت اند. طبق بررسی های انجام شده در مورد قدرت کاهندگی گونه ها می توان بیان کرد که بلوط ، چنار، کاج تهران، اقاقیا، ممرز و سپیدار برتری نسبت به دیگر درختان را نشان میدهد. بطوریکه هرچه برگ گیاهان بزرگ تر و میزان تراکم شاخ و برگ بیشتر باشد و ارتفاع درخت نیز بیشتر باشد، میزان کاهش آلودگی آن بیشتر است. از طرف دیگر درختان پهن برگ، چون در پاییز خزان می کنند ، زیاد مناسب نیستند ولی بهتر است که از جنگل های مخلوط سوزنی و پهن برگ استفاده گردد. در این مقاله پس از ارایه تعریفی دقیق از آلودگی صوتی و تبیین نقش و کارکردهای آن ها در محیط شهری، اثرات آن ها مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه با استفاده از روش های تحقیق اسنادی، توصیفی جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، فضای سبز ، گونه های درختان ، فرکانس