راهبردهای تقویت برند شهری در عصر جهانی شدن (نمونه موردی: شهر اصفهان)

پدیده جهانی شدن منجر به تغییراتی در شبکه شهرها شده و آنها را به مکان هایی با مزایای اقتصادی و در حال رقابت با یکدیگر تغییر داده است. در عصر جهانی شدن، یکی از مقوله هایی که دولت ها و مجموعه های مدیریت شهری به آن توجه دارند موضوع برندینگ ملی و برندینگ شهری است و به عنوان رهیافتی جدید در عرصه مدیریت شهری شناخته می شود. شهر اصفهان به عنوان سومین شهر بزرگ ایران، در طول دوره تاریخی شکل گیری و دگرگونی خود، همواره در رقابت با سایر شهرهای مهم کشور و منطقه بوده است. این امر در عصر جهانی شدن اهمیتی دو چندان یافته که لزوم اتخاذ اقداماتی برای ایجاد و تقویت یک برند متمایز برای این شهر را ضروری می سازد. چنین به نظر می رسد که بتوان با بهره گیری از ویژگی های خاص و شناخته شده این شهر در سطح جهانی بتوان به شکلدهی برندی ویژه برای این شهر نایل شد؛ اما پیش نیاز این امر آگاهی از توانمندی های موجود در این زمینه خواهد بود. در این مقاله با به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی پس از بررسی ویژگی های برجسته شهر اصفهان، با استفاده از تکنیک سوات نسبت به شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدها اقدام شده و پس از انجام تحلیل سلسله مراتبی راهبردهای مطلوب به منظور شکلدهی و تقویت برند شهری اصفهان مورد بحث قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که می توان با بهره گیری از راهبردهایی از جمله هویت سازی با بهره گیری از جنبه های تاریخی شهر، مقابله با تخریب بناهای تاریخی شهر، ایجاد کمپین های مردمی، تسهیل سرمایه گذاری در شهر و حل مسایل قانونی در زمینه میزبانی، در برندسازی بهتر و مفیدتر شهر اصفهان موثر واقع شد.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، برندسازی ، برندسازی شهری ، اصفهان