طراحی مرکز آموزش موسیقی با رویکرد معماری ایرانی

معماری و موسیقی دو عرصه ی هنری اند که توسط انسان خلق و درک میشوند. موسیقی ایران که ریشه در فرهنگ و تاریخ و مناطق جغرافیایی شرایط زمانی و مکانی دارد که سرشار از احساسات و ذوق و سلیقه می باشد می تواند بر معماری ایران تاثیر بگذارد و با شناسایی این دو هنر، ارتباط، همسانی ها تشابهات و تضادها و تقارن ها و در نتیجه تاثیر و الهام حاصل می شود. طراحی مجتمع آموزش موسیقی ایرانی با رویکرد معماری ایرانی هدف اصلی این مقاله می باشد. از آنجا که معماری و موسیقی اصیل، تخصصی و جدی، جای خویش را به هنرهای فانتزی و تجاری بخشیده اند، در این برهه از زمان نیاز به یک تحول و دوباره نگری به این عرصه های هنری به شدت احساس میگردد تا بتوان نه تنها هنرهای اصیل و ارزشمند گذشتگان را احیاء نمود، بلکه فضایی برای رشد و پرورش استعدادهای نهفته ایجاد کرد. مطالعات انجام گرفته همگی به بیان تیوریک و مبانی نظری مربوط به معماری ایرانی و موسیقی ایرانی پرداخته اند و شیوه های عملی به کارگیری معماری ایرانی در فضاهای معماری بیان نشده است و نیازمند پرداختن به این مسیله می باشد. این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. هدف این تحقیق بررسی معماری و موسیقی و در نهایت احیای موسیقی و ارزش نهادن به روح روشن موسیقی ایرانی و جاری ساختن کیفیت در فضاهای معماری است.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری ایرانی و مرکز موسیقی