چندصدایی در فضاهای شهری (نمونه موردی : بلوار امام خمینی شهر بندرعباس)

با توجه به الگوی رفتاری انسان ها در فضاهای مختلف و تاثیر مستقیم فضا بر آنها که منجر به بروز رفتارهای متفاوت در کاربران فضاهای شهری می شود. توجه به چند صدایی و مونوتونی (تک صدایی) در فضاهای شهری بیش از پیش مطرح می گردد. این کیفیات همواره در تقابل با یکدیگر قرار دارند. براساس نظریه های باختین و ژیل دلوز در این زمینه چند صدایی و تک صدایی در تمام حوزه ها مقابل یکدیگر قرار دارند. چندصدایی بیانگر پویایی، پایان ناپذیری، انعطاف، ارتباط افقی و تنوع است و کیفیتهای متعدد را به هم وصل نموده و رابطه جدیدی را ایجاد می کند، تک صدایی بیانگر تمرکز و ایستایی، سلسله مراتب عمودی و یکنواختی است. نمود این دو نظریه در کاربری شبانه و روزانه بدین گونه مطرح است که فضاهای شهری در شب و روز با یکدیگر چه تفاوتی دارند و یا این تفاوت ها بر درک مردم از این فضاها موثر است و اینکه راهکارهای طراحی برای تقویت چندصدایی در فضاهای شهری چیست در این مقاله سعی بر این است که با استفاده از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی به این پرسشها پاسخ داده شود. لذا این پژوهش ابتدا به تبیین مفهوم چندصدایی و مفاهیم مربوطه در فضاهای شهری پرداخته و سپس با بررسی اصول و معیارهای معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی به ارایه راهکار مناسب می پردازد و نتایج بدست آمده بیانگر این است که کاربری ها، فعالیت ها و فضاهای روزانه نمودی از مونوتونی و کاربری ها، فعالیت ها و فضاهای شبانه نمودی از چندصدایی در فضای شهری هستند.

کلیدواژه ها:

الگوهای رفتاری ، مونوتونی ، چندصدایی ، تکصدایی ، عملکردهای شبانه و روزانه