مناسب سازی فضای شهزی برای معلولان وناتوانان(مطالعه موردی:شهر مهربان)

شهر متشکل از عوامل طبیعی- محیطی واجتماعی است که انسان خود آنها را می سازد وبا استفاده از علم طراحی شهری محیط زندگی خود را به گونه ای مناسب برای تمامی اقشار جامعه طراحی می نماید . امروزه فراهم نبودن زیرساخت های لازم برای افراد معلول و کم توان جسمی و حرکتی، دسترسی آنان به امکانات شهری را با مشکل مواجه کرده است.در این مقاله به مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان وکم توانان در جامعه پرداخته شده است وسعی شده مشکلاتی که در جامعه امروزی بخصوص در شهر های ایران با آنها مواجه هستیم را بیان کنیم وراهکارها وسیاست هایی را برای از بین بردن این مشکلات وبهبود فضاهای شهری ارایه نماییم. در این زمینه میتوان مطالعاتی در حوزه کتابخانه ای ومیدانی وهمچنین مشاهداتی که خود از فضاهای شهری داریم واستفاده از مقالات معتبر علمی را انجام داد. روش تحقیق :میتوان گفت اصلی ترین روشی که برای پژوهش خود میتوانیم استفاده کنیم مشاهدات ما از فضاهای شهری مهربان وبیان مشکلات آن وارایه راه حل وراهکار می باشد .همینطور از روش های آماری نیز می توان برای محاسبه سطوح وارتفاع پله ها وعرض گذر ها و ورودی ها استفاده کرد. شهر مهربان از جمله شهرهایی است که در زمینه مناسب سازی وطراحی فضاهای شهری برای معلولان وکم توانان در وضعیت نا مطلوبی قرار دارد وهیچ گونه فعالیتی مبنی بر مناسب سازی فضاها برای این قشر از افراد جامعه انجام نداده است به همین علت درصدد هستیم تا با بیان مشکلات وارایه راهکارها وراهبردهایی بتوانیم شهری مناسب وایده آل برای این قشر از جامعه فراهم آوریم. نتایج نهایی این پژوهش نشان میدهد که محدوده ی مورد مطالعه (شهرمهربان) دارای شرایط بحرانی و مسایل و مشکلات زیادی درحوزه ی مکان های عمومی و تجهیزات شهری میباشد.