کاربرد شناخت کوانتومی در مطالعات روانشناسی

شناخت کوانتومی یک برنامه پژوهشی جدید است که از اصول ریاضی از نظریه کوانتوم به عنوان چارچوبی برای توضیح شناختانسان، از جمله قضاوت و تصمیم گیری، مفاهیم، استدلال، حافظه و ادراک استفاده می کند. این تحقیق به این مربوط نیست که آیامغز یک کامپیوتر کوانتومی است یا نه. در عوض، از نظریه کوانتومی به عنوان یک چارچوب مفهومی تازه و یک مجموعه ی منسجماز ابزار رسمی برای توضیح یافته های تجربی پیچیده در روانشناسی استفاده می کند.در این مقاله بردو اصل کوانتومی اشاره شدهاست که نشان می دهد چرا شناخت کوانتومی یک رویکرد نظری نوین جذاب برای روانشناسی است: مکمل بودن، که نشان می دهدکه برخی از اقدامات روان شناختی باید به صورت متوالی انجام شود و زمینه تولید شده توسط اولین اندازه گیری می تواند تاثیر گذارباشد شواهد تاثیر گذار که نشان می دهد چگونه این دو اصل با یکدیگر همکاری می کنند تا یک توضیح منسجم برای بسیاری ازپدیده های واگرا و گیج کننده در روانشناسی ارایه دهد و همچنین این مقاله به بررسی مدل های کوانتومی پردازش اطلاعات که مغزرا یک سیستم فیزیکی ماکروسکوپی در نظر میگیرد که در مقیاس زمان، فضا و دما عمل می کند. و اینکه به بررسی شبکه کوانتومیعصبی پرداخته شده است که مبتنی بر اصول مکانیک کوانتوم است. در یادگیری کوانتومی اکثر الگوریتم های یادگیری از مدلکلاسیک آموزش شبکه های عصبی مصنوعی به منظور یادگیری عملکرد ورودی-خروجی یک مجموعه آموزش داده شده استفادهمیکند و همچنین به مواردی نظیر تداخل کوانتومی، تصمیم گیری و کاربرد نظریه سیستم های کوانتومی باز برای تصمیم گیری وشناخت سلول و...پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مکانیک کوانتوم ، یادگیری کوانتومی ، روانشناسی شناختی ، مغز کوانتومی ، ادراک کوانتومی ، شبکه عصبیکوانتومی