نقش مولفه های ژیوکالچر در آمایش مناطق مرزی مرز سیستان و بلوچستان و افغانستان

آمایش سرزمین در حقیقت به عنوان یک راه حل منطقی برای حل مشکلات مربوط به استفاده نادرست از سرزمین مطرح می شود و به منظور رسیدن به وضعیت مطلوب بیان می گردد. اگر آمایش به درستی انجام پذیرد یک چیدمان منطقی از استقرار جمعیت و فعالیت را در پهنه ی سرزمین به دست می دهد؛ زیرا تمام برنامه ریزی های توسعه ی اجتماعی و اقتصادی در سطوح مختلف جغرافیایی را تحت تاثیر قرار می دهد. مرزهای هر کشور جزء مهمترین مناطق کشور محسوب می شوند؛ زیرا میتوانند هم به عنوان عامل قوت و هم نقاط ضعف شناخته شوند. از جمله مهم ترین و حساس ترین مرزهای کشور ایران مرزهای شرقی آن می باشد که از اهمیت بالایی برخوردار هستند و در صورت آمایش و برنامه ریزی صحیح می توانند جزء قابلیت ها و نقاط قوت کشور محسوب گردد و به سبب اهمیتی که این مرز دارد در این تحقیق سعی در بررسی نقش مولفه های فرهنگی تاثیر گذار در آمایش مناطق مرزی سیستان و بلوچستان و افغانستان گردیده است و این مولفه ها شامل: دین، مذهب، زبان، قومیت و آداب و رسوم می باشد. همچنین زمینه های فرهنگی مشترک بین ایران و افغانستان مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

آمایش ، فرهنگ ، مذهب ، قومیت