تبیین خود راهبری در یادگیری بر حسب گرایش به وندالیسم در دانش آموزان پسر مدارس شهرستان نوشهر

این مطالعه با هدف تبیین خودراهبری در یادگیری برحسب گرایش به وندالیسم در دانش آموزان صورت پذیرفته است. مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر مدارس شهرستان نوشهر در استان مازندران می باشد و داده های این مطالعه از طریق پرسشنامه گرایش به وندالیزم ساخته ( خزایی، 1390 ) و خودراهبری در یادگیری ( نادی، سجادیان، 1385 ) مورد اندازه گیری قرار گرفته اند و داده های آن از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها حاکی از آن هستند که مولفه های وندالیزم از توان تبیین برای خودراهبری در یادگیری برخوردارند و تغییرات خودراهبری در یادگیری به وسیله پنج مولفه وندالیزم که شامل: عدم رضایت از زندگی، تمایل به خرده فرهنگ، بیگانگی فرهنگی، احساس تبعیض و نامطلوب بودن خانواده است با یک رشد فزاینده تبیین می شود و نقش مولفه وندالیزم در خرده مقیاس خود راهبری مانند خود مدیریتی در یادگیری، رغبت برای یادگیری و خودکنترلی در یادگیری براساس گرایش به وندالیسم نیز از توان تبیین برخوردارند.

کلیدواژه ها:

وندالیسم ، خودراهبری ، خود مدیریتی در یادگیری ، رغبت برای یادگیری