تحلیل فضایی و مکان یابی کلانتری ها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

داشتن محیطی امن و مناسب برای زندگی از ابتدایی و اساسی ترین نیازهای هر انسان محسوب می شود. گسترش سریع جمعیت کره زمین و به دنبال آن افزایش شهرنشینی، سبب تبدیل شدن نواحی و محلات شهری به محل برخورد تضادهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و قومی شده و زمینه های مساعدی را برای بروز ناهنجاری های شهری مانند جرم، جنایت و سرقت را فراهم کرده است. یکی از راه های مقابله با این گونه اعمال تسریع بخشیدن به حضور به موقع نیروهای انتظامی در محل های جرم خیز شهری است. این امر نیازمند شناسایی مستعد ارتکاب جرم و استقرار ماموریندر مکان های مناسب می باشد. در بنابراین، ابتدا محل ها و نواحی جرم خیز شهر اصفهان شناسایی شده است و سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی یا GIS بهترین مکان ها برای استقرار کلانتری ها مشخص گردیده است. در این پژوهش پنج معیار برای مکان یابی کلانتری ها به کار رفته است، که شامل دسترسی به بزرگرا های شهری، دسترسی به معابر درجه یک شهری، فاصله از کلانتری های موجود، نزدیکی به نواحی جرم خیز شهر و نزدیکی به محل های پر تراکم جمعیتی می باشد. در نهایت اراضی شهر اصفهان بر حسب میزان مطلوبیت به پنج دسته عالی، خوب، متوسط، ضعیف و بسیار ضعیف برای استقرار کلانتری طبقه بندی شده است.

کلیدواژه ها:

امنیت شهری ، کلانتری ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، اصفهان