ویژگی های طراحی حیاط خانه های سنتی با رویکرد معماری پایدار در آب و هوای معتدل ایران

معماری پایدار یکی از بحث های مهم زمان معاصر می باشد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. یکی از نمونه های معماری پایدار، معماری سنتی ایرانی است که به موضوع های اقلیمی، مصالح، سازه و ترکیب و پایداری آنها می پردازد. وجود معماری پایدار در خانه های سنتی ایران که با توجه ویژه به حیاط طراحی شده است، چشمگیر می باشد. ساختار حیاط در خانه های سنتی اقلیم معتدل و مرطوب نه تنها خودش پایداری محور است بلکه بستر تحقق پا یداری در معماری بومی به مدد این ساختار فراهم شده است؛ بنابراین نظر به آموزه های فراوان این عنصر کارآمد، بر لزوم بازخوانی فضاهای باز حیاط در دستیابی به معماری پایدار تاکید می گردد. هدف از تحقیق حاضر دستیابی به اصول طراحی حیاط خانه های سنتی با رویکرد معماری پایدار در آب و هوای معتدل و مرطوب و ویژگی های آن و تاثیر آن بر معماری است. نتیجه تحقیق بررسی اصولی معمارانه ویژگی های طراحی حیاط خانه های سنتی با در نظر داشتن معماری پایدار در آب و هوای معتدل ایران است. از جمله این نتایج می توان بر تاثیر چشم گیر طبیعت در ارتباط با طراحی بنا و استفاده از شرایط اقلیمی منطقه بر کاهش هزینه و کاهش مصرف انرژی است. حیاط ها در خانه های سنتی با بهره گیری از عناصر اقلیمی شمال کشور و با استفاده از گونه های گیاهی توسط شکل های مختلف و استفاده از طبیعی به عنوان یک پدیده و استفاده فضاهای طبیعی و شرایط مناسب اقلیمی این منطقه گامی موثر در بهبود بهره گیری از شرایط اقلیمی معتدل و مرطوب می باشد.

کلیدواژه ها:

حیاط ، معماری پایدار ، ویژگی طراحی ، اقلیم معتدل و مرطوب