بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرافی قلب طیور گوشتی به دنبال تزریق داخل بطنی مغزی گرلین

گرلین یک پپتید 28 اسید آمینه ای است که از معده رت و انسان در سال 1999 جدا شده است( 11 ). این پپتید یک لیگاند درون زاد و طبیعی برای گیرنده های GHS یا همان گیرنده های مربوط به آزاد ساز های هورمون رشد به شمار می رود. گرلین یک اکتانوئیله شدن منحصر بفرد در اسید آمینه سرین دارد؛که این وضعیت برای فعالیت هورمونی آن لازم است(6). گرلین عمدتا در معده تولید می شود و همچنین توسط ایمونوهیستوشیمی در هسته های قوسی هیپوتالاموس موش و رت شناسائی شده است( 2و 1). این هورمون در تنظیم ترشح هورمون رشد، تعادل انرژی، حرکت معدی روده ای، تکامل جنین، ترشح اسید معده و تولید مثل نقش دارد(11).در پستانداران تزریق داخل بطنی مغزی ICV و یا محیطی(وریدی و صفاقی) گرلین اخذ غذا را افزایش داده و ذخایر چربی را بالا می برد(12 و 10). اثر اشتها زای گرلین در این گونه از حیوانات از طریق فعال سازی بعضی از نوروپپتید ها مانند نوروپپتید Y و پروتئین وابسته به آگوتی ( AGRP) و ارکسین به انجام می رسد(3). متناسب با اثر تغذیه ای آن سطوح پلاسمائی گرلین با گرسنگی افزایش یافته و با تغذیه مجدد کاهش می یابد. در پرندگان نیز گرلین از پیش معده جدا شده است. در این گونه از حیوانات گرلین دارای 26 اسید آمینه می باشد( 5و 4). تاثیر آن بر اشتهای پرندگان بر خلاف پستانداران بوده به طوری که تزریق داخل بطنی مغزی آن موجب کاهش اشتها می شود( 7). در ارتباط با تاثیرات قلبی عروقی گرلین در پرندگان گزارشی وجود ندارد؛ در حالیکه در پستانداران مطالعات نشان داده که رت های مبتلا به نارسائی مزمن قلبی که با گرلین درمان شده اند برون ده قلبی و حجم ضربه ای قلب افزایش پیدا کرده است( 8). هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش گرلین مرکزی در کارکرد قلبی و ویژگی های الکتروکاردیوگرافیک قلب طیور گوشتی می باشد. می توان با تکیه بر نتایج احتمالی این مطالعه مکانیسم عمل گرلین در کاهش اشتها را نیز تجزیه و تحلیل نمود؛ چرا که به اثبات رسیده است ، گرلین مرکزی موجب افزایش فعالیت غده فوق کلیوی و ایجاد استرس در طیور می شود( 13 ). استرس می تواند به عنوان یکی از عوامل کاهش اشتها در طیور عمل کند .چنانچه پارامتر های قلبی موید وجود استرس در مطالعه حاضر باشد، می توان گفت که نتایج تحقیق حاضر تاکیدی بر مطالعات قبلی در ارتباط با مکانیسم عمل کاهنده اشتهای گرلین از طریق CRF مغزی است.