تاثیر آموزش خود دلگرم سازی بر تاب آوری و مثلث روانشناختی دختران دارای والدین معتاد

آموزش دلگرم سازی یکی از انواع آموزش های خانواده است که بر اساس روانشناسی فردی بنا شده است. این پژوهش باهدفاثربخشی آموزش خود دلگرم سازی بر تاب آوری و مثلث شناختی دختران 14 تا 20 ساله دارای والدین معتاد، صورت گرفت.پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و در قالب پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان تعداد 30 نفر بودند که ازمیان کلیه دختران 14 تا 20 ساله دارای والدین معتاد ساکن شهرستان ورامین انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشو کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون) و پرسشنامه مثلث شناختی (گرینینگ وهمکاران) بودند. یافته های بهدستآمده از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش خود دلگرم سازی، تفاوت معنی داری را درتاب آوری و مثلث شناختی بین دو گروه موردمطالعه نشان داد. آموزش خود دلگرم سازی به عنوان یک مهارت، موجب افزایشتاب آوری و بهبود و کاهش نگرش های منفی دختران دارای والدین معتاد نسبت به خود، دنیا /دیگران و آینده (مولفه های مثلثشناختی) شد.

کلیدواژه ها:

آموزش خود دلگرم سازی ، تاب آوری ، مثلث شناختی ، دختران دارای والدین معتاد