تاثیر طراحی محیط بر شفابخشی بیماران درمراکز درمان بیماران سرطانی باتاکید بر نقش نوردرفضای داخلی

امروزه معماری مراکز درمانی از عملکردگرایی صرف، به ایجاد محیط شفابخش تغییر کرده است. محیط شفابخش در مراکز درمانی به معنی ایجاد فضایی است که تاثیرات مثبتی بردرمان بیماران داشته باشد. معماری باید اثری خلق نماید که علاوه بر مسایل درمانی به مسایل روحی وروانی فرد مبتلا به بیماری مرگبارچون سرطان را در نظر گیرد. سرطان یک بیماری است که تغییر تصور، تهدید به کاهش عملکرد فرد و تهدید به تغییرات ظاهری را موجب می شود، روند روبه رشد این بیماری که یک سوم ازما دچار سرطان می شویم، اهمیت طراحی مرکز درمانی برای این بیماران را دوچندان می کند. برمبنای تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامتی یک مسیله چندبعدی است علاوه بر بعد جسمی، دارای بعد روحی- روانی است. نقش تاثیر گذار فضاهای درمانی وبه طور کلی محیط، در رفتار و روحیه بیماران مسیله ی قابل انکار نیست، محیط هایی از این دست نیازمند تدابیر خاص برای طراحی می باشند چراکه خلق فضایی مناسب می تواند دربازه ونتیجه درمان و کاهش استرس درمحیط های درمانی موثرباشد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مولفه های کیفی در فضای داخلی و خارجی محیط های درمانی بیماران سرطانی به منظور افزایش کیفیت زندگی بیماران سرطانی،تاثیر به ترتیب طراحی محیط داخلی وخارجی باتاکید بر نقش نورطبیعی، نورمصنوعی, بوده است که وجود این مولفه ها در طراحی می تواندبه روند بهبودی این بیماران کمک کند. این تحقیق به روش توصیفی-کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

سرطان ، محیط شفابخش ، مولفه های کیفی ، تاثیر فضا بر بیماران ، سلامتی