ارایه یک مدل جدید در شناسایی، رتبه بندی و ارزیابی عوامل موثر بر ریسک پروژه ای بزرگ با استفاده از روش های FTOPSIS، FANP، DEMATEL ( مطالعه موردی: پروژه خط چهار متروی تهران)

امروزه سازمان ها برای کسب موفقیت بیشتر، سبقت از رقبا، افزایش سود و کاهش ضرر و خطرات احتمالی، نیازمند مدیریت ریسک پروژه می باشند. در این تحقیق یک مدل تلفیقی از تکنیک دیمتل، تحلیل شبکه ای فازی و تاپسیس فازی جهت شناسایی، رتبه بندی و ارزیابی ریسک ها در پروژه های بزرگ ارایه گردیده است. این مدل جهت اثبات کارایی و عملکرد در پروژه ساخت خط چهار متروی تهران پیاده سازی شده است. در این پژوهش از میان ریسک های شناسایی شده، 16 ریسک به عنوان مهمترین ریسک ها رتبه بندی و سپس چهار راهکار برای ارزیابی آنها ارایه گردید. در صورت تهیه این مدل به صورت نرم افزار می توان از پیچیدگی های روش اجتناب نموده و آن را توسط یک کارشناس معمولی در پروژه های بزرگ اجرا نمود.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، دیمتل ، تحلیل شبکه فازی ، تاپسیس فازی