مقدمه ای بر کاربرد مدل های عامل مبنا در کاربری اراضی

یکی از چالش هایی که امروزه بشر با آن دست و پنجه نرم میکند مسیله رو به رشد تغییر و تخریب اراضی به واسطهدخالت انسان بر اکوسیستم می باشد. این تغییرات که بیشتر مربوط به تغییر الگوهای کاربری اراضی بوده، اهمیت زیادی درمطالعات زیست محیطی دارد. در راستای افزایش جمعیت و پیشرفت تکنولوژی و سطح زندگی، به تدریج در طول چندین سالگذشته شاهد تبدیل اراضی کشاورزی، مرتعی، زراعی و حتی جنگلی به کاربری های مختلف صنعتی و شهری بوده ایم. اینمسیله ضمن نابودی بخش عظیمی از منابع طبیعی به عنوان سرمایه های با ارزش جهانی، منجر به صدمات جبران ناپذیردیگری از جمله تغییر اقلیم و گرمایش زمین نیز شده است که به نوبه خود تاثیر قابل توجهی بر شرایط فعلی کشاورزیمی گذارد (Hatfield et al, 2014).از دیگر پیامدهای مهم تغییر پوشش/کاربری اراضی در سطح جهانی، از بین رفتن تنوع زیستی، آلودگی زیست محیطی وتخریب اوزون استراتوسفری می باشد.